W dniach 09 - 10 maja 2014 roku odbyły się Eliminacje do Mistrzostw Polski Militari. 09 maja konkurencje odbywały się na terenie jednostki wojskowej w Starej Miłosnej, natomiast 3 ostatnie konkurencje przeprowadzono 10 maja na terenie Łazienek Królewskich w Warszawie.

Eliminacje do Mistrzostw Polski Militari organizowane zostały przez zaprzyjaźniony 3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich im. płk. Jana Kozietulskiego.

 Barwy naszego pułku reprezentował st. wach Stencel Dawid na koniu San Giovanni.

Miał do pokonania siedem prób.
- Przegląd mundurowy,
- Próba ujeżdżenia,
- Próba terenowa - cross,
- Próba strzelania,
- Próba skoków,
- Władanie lancą,
- Władanie szablą.

Zajął siódme miejsce w ogólnej klasyfikacji i tym samym zakwalifikował się do Mistrzostw Polski Militari.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

fot. Barbara Wolak

Dnia 3. Czerwca 2014 roku minęła 10 rocznica odkąd pożegnaliśmy, śp. rtm. Zygmunta Landowskiego - zawodowego żołnierza 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Ceremoniom żałobnym przewodniczył proboszcz parafii p.w. św. Mateusza - ks. Stanisław Człapa w asyście kapelana organizacji kombatanckich - ks. Jerzego Deji. Honorową wartę przy trumnie zaciągnęli żołnierze i harcerze z 10 Drużyny Harcerskiej im. 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich.

 W swoją ostatnią drogę, jak na szwoleżera przystało, śp. Zygmunt Landowski wyruszył na karawanie ciągniętym przez rumaki ze starogardzkiego stada ogierów. Na trumnie spoczywała szwoleżerska czapka. Kondukt prowadzili harcerze niosący otrzymane odznaczenia. Odszedł od nas dobry parafianin, starogardzianin, patriota. Człowiek, który swoim życiem potwierdził prawdziwość dewizy: „Bóg, Honor, Ojczyzna".

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Jednego z ostatnich szwoleżerów żegnały również delegacje i sztandary związków kombatanckich działających na terenie miasta. Homilię poświęconą śp. Zmarłemu wygłosił Ks. prałat. Stanisław Człapa. Oto jej fragmenty:

„...Śp. Zygmunt to przede wszystkim żołnierz. Urodził się w 14.12.1906 r. w Będźmierowicach koło Czerska, w 1927 został powołany do wojska 2 Pułku Szwoleżerów, gdzie służył do wybuchu II wojny światowej. W czasie okupacji zaś przebywał w więzieniu, w tzw. oflagu k. Szczecina. Śp. Zmarły był przez cale życie wierny zawołaniu: „Bóg, Honor, Ojczyzna".

Niestety jego wielkiego patriotycznego zaangażowania - jak również innych kombatantów - nie doceniły władze PRL-u. Wręcz przeciwnie, tym ludziom utrudniano życie. Szykan ze strony władz PZPR-owskich doświadczył także zmarły. Oto opina, jaką wydał Zmarłemu Komitet Powiatowy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Starogardzie dnia 4 sierpnia 1951 r.:

„Ob. Landowski Zygmunt jest do głębi przesiąknięty klerykalizmem. W każdą uroczystość i niedzielę nosi baldach i sztandary w kościele, jest w ścisłym kontakcie z miejscowym klerem i Radą kościelną w której bierze sam udział, a do ZSRR ustosunkowany jest negatywnie". Ta opinia przyczyniła się do tego, że Śp. Zygmunt Landowski nie mógł pełnić funkcji Kierownika Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa.

Na tym przykładzie widzimy jasno, jak negatywnie partia była ustosunkowana do ludzi, którzy aktywnie zaangażowani byli w sprawy Kościoła.

A przecież Zmarły kochał naprawdę Chrystusa, kochał Kościół, kochał świątynię, kochał parafię. Całym swoim życiem dawał świadectwo swojej przynależności do Chrystusa i Kościoła. Zawsze uczestniczył w niedzielnej Eucharystii. Ostatni raz było to 2. maja - w jego imieniny. Mając prawie 98 lat był zwolniony od udziału we Mszy św., ale on nie mógł żyć bez Eucharystii. Zmarły bardzo dobrze rozumiał słowa Pana Jezusa o Chlebie, który jest zadatkiem życia wiecznego i daje życie wieczne. - Dziękujemy Jego synowi i synowej, którzy w każdą niedzielę przywozili swego ojca i teścia na niedzielą Eucharystię i pomagali jemu przystąpić do Stołu Pańskiego. Oby było jak najwięcej synów, córek, synowych i zięciów, którzy tak troszczą się o swoich rodziców. (...) Wdzięczni jesteśmy Panu Bogu za śp. Zygmunta, który tak wiele dobra dokonał w życiu przez swoją mądrość i pracowitość. Dziękujemy przede wszystkim za przykład chrześcijańskiego życia, za umiłowanie niedzielnej Eucharystii. Polecajmy go Bogu i prośmy, aby Jego imię zostało zapisane w księdze życia wiecznego. Niech tę naszą modlitwę przenika wiara, która jest najwyższą wartością życia i która jedynie liczy się wobec śmierci. Pamiętajmy o słowach Zbawiciela, który powiedział: Każdy kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki."

Źródło tekstu: oprac. S. Jankowskiego
(Biuletyn Parafii św. Mateusza w Starogardzie Gdańskim nr 7-8 (112)/2014 z dnia 26 czerwca 2004 r.)

Kierując się wieloletnią już tradycją, w dniu 14-15 czerwca 2014 roku Szwadron organizuje i bierze czynny udział w Święcie Pułkowym mającym na celu uczczenie pamięci poległych i zmarłych szwoleżerów oraz świąteczne spotkanie wszystkich osób kultywujących chlubne tradycje 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich.

 W piątkowe popołudnie delegacja w składzie:

• por. Ryszard Grądman

• chor.Janusz Landowski

złożyła kwiaty przed tablicą 2 PSzR w kościele św. Wojciecha, pod pomnikiem poległych żołnierzy na ul. Szwoleżerów Rokitniańskich oraz na grobach dwóch dowódców 2 PSzR:

• płk.Tadeusza Łękawskiego, 

• płk.Józefa Trepto, 

a także na grobach żołnierzy:

• mjr lek. wet. Tadeusza Sołgi,

• rtm. Zygmunta Landowskiego,

• rtm. Alfonsa Skoniecznego.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

szwol. D. Michalski